فرازهایی ازخطبه غدیریه پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم"

 

حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله همراه حاجیان حجة الوداع

به منطقه غدیر خم رسیدند.

حضرت امر فرمود که منبری از جهاز اشتران فراهم سازند.

سپس خطبه ای طولانی ایراد فرمودند .

در آغاز سخن حمد و سپاس خدا را کرده و می فرماید ...

 

الحمد لله الذى علا فى توحده، و دنا فى تفرده،

و جل فى سلطانه، و عظم فى اركانه،

و احاط بكل شئ علما و هو فى مكانه،

و قهر جمیع الخلق بقدرته و برهانه.

 

« حمد و ستایش پرودگاری را سزاست که درعظمت،

یکتا و در وحدانیت، بی همتا است.

سلطنت او با عظمت و دراداره امورخلایق مقتدر

و به همه مخلوقات دانا و در همه جا

حاضر و ناظر و قدرت او برهمه موجودات غالب است.»

 

و قد ضمن لى تبارك و تعالى العصمة،

و هو الله الكافى الكریم، فاوحى الى:

 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

 

(یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیك من ربك)

فى على - یعنى فى الخلافة لعلى بن ابى طالب علیه السلام

(و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله یعصمك من الناس) (المائدة،67).

 

 معاشر الناس!

ما قصرت فى تبلیغ ما انزل الله تعالى الى و انا مبین لكم

سبب نزول هذه الآیة، ان جبرئیل علیه السلام

هبط الى مرارا ثلاثا یأمرنى عن السلام ربى -

و هو السلام -

 

 

ان اقوم فى هذا المشهد فاعلم كل ابیض و اسود

ان على بن‏ ابى‏طالب علیه السلام اخى و وصیى و خلیفتى،

و الامام من بعدى، الذى محله منى محل هارون من موسى

الّا انه لا نبى بعدى،

و هو ولیكم بعد الله و رسوله،

و قد انزل الله تبارك و تعالى علىَّ بذلك آیة من كتابه:

(انما ولیكم الله و رسوله و الذین آمنوا الذین

یقیمون الصلاة و یؤتون الزكاة و هم راكعون)

(المائدة، 55).

و على بن ابیطالب علیه السلام ،

اقام الصلاة و آتى الزكاة و هو راكع یرید الله عز و جل فى كل حال.

 

"معبودی جزاو نیست

او به من اعلام فرموده که اگر نرسانم آنچه وحی شده ،

تبلیغ رسالت نکرده ام و خداوند ضمانت نموده که مرا حفظ فرماید

و خداوند بزرگ برای حفظ من کافی است."

 

(سوره مائده آیه 67)

 

خداوند بر من وحی فرستاده است، به نام خداوند بخشنده مهربان،

ای پیغمبر برسان آنچه را که فرستاده شد به سوی تو از پروردگارت

و اگر انجام ندهی تبلیغ رسالت نکرده ای

و خداوند تو را از شر مردم حفظ خواهد نمود.

 

ای مردم در ابلاغ آنچه برمن وحی شده کوتاهی نکرده ام و

برا ی شما سبب نزول این آیه را بیان می نمایم.

جبرئیل علیه السلام سه بار بر من نازل شد  و سلام پروردگار را به من ابلاغ نمود

و مرا مأمور نمود که در این محل بایستم و آنچه را وحی آورده به شما ابلاغ نمایم .

 

تا بر هر سفید و سیاه اعلام کنم که

علی بن ابیطالب برادر من و وصی من و جانشین من و امام بعد از من است و

مقام او نسبت به من مانند مقام هارون نسبت به موسی است.

جز آن که پیغمبری بعد از من نخواهد آمد و او بعد از من رسول و پیشوا بر شماست

و این فرمان را خداوند تبارک و تعالی صادر فرموده است.

 

این آیه از کتاب خداست. این است و جز این نیست .

ولـّی شما، خدا و رسول او هستند و آنان که ایمان آورده اند و

اقامه نماز می نمایند و در حال رکوع زکات می دهند . و

علی بن ابیطالب اقامه نماز نمود و در حال رکوع زکات داد

و او در هر حال رضای پروردگار را می جوید.»

 

... معاشر الناس!

ان الله قد نصبه لكم ولیا و اماما مفترضا طاعته

على المهاجرین و الانصار و على التابعین لهم باحسان،

و على البادى و الحاضر و على الاعجمى و العربى،

و الحر و المملوك، و الصغیر و الكبیر، و على الابیض و الاسود،

و على كل موحد، ماض حكمه، جائز قوله، نافذ امره،

ملعون من خالفه، مرحوم من تبعه،

و من صدقه فقد غفر الله له و لمن سمع منه و اطاع له.

 

« ای مردم آگاه باشید که خداوند علی را سرپرست و پیشوا بر شما قرار داده

و اطاعت او را بر مهاجر و انصار و همه مردم واجب فرموده است ،

شهری و بیابانی ، عرب و عجم ،بنده و آزاد ،

کوچک و بزرگ ، سفید و سیاه ، هر که خدا را می پرستد

باید فرمان علی را اطاعت کند ،

گفتار او را تصدیق نماید و امر او را انجام دهد.

 

محروم از رحمت حق است کسی که مخالفت کند،

مشمول رحمت پروردگار است کسی که از او پیروی نماید،

مؤمن است کسی که او را به این سمت تصدیق نماید .

کسانی که از او اطاعت کنند و فرمان او برند خداوند آنها را می آمرزد . »

 

معاشر الناس! ما من علم الّا و قد احصاه الله فى ، و كل علم علمت

فقد احصیته فى امام المتقین ، و ما من علم الا علمته علیا ،

و هو الامام المبین .

 

معاشر الناس !

لا تضلوا عنه و لا تنفروا منه ، و لا تستكبروا من ولایته ،

فهو الذى یهدى الى الحق و یعمل به و یزهق الباطل و ینهى عنه ،

و لا تاخذه فى الله لومة لائم،

  ثم انه اول من امن بالله و رسوله ،

و [هو] الذى فدى رسوله بنفسه و [هو] الذى كان مع رسول الله

و لا احد یعبد الله مع رسوله من الرجال غیره .

 

« ای مردم هیچ علمی نیست مگر آن که خداوند آن را به من آموخت

و هر دانشی که به من آموخته شد من آن را به علی

پیشوای پرهیزکاران آموختم و او پیشوای بزرگ و آشکار شماست.

 

ای مردم مبادا علی را تنها بگذارید و از او دوری کنید

و از پیشوائی او سرپیچی نموده و تکبر نمائید او تنها کسی است که

شما را به سوی حق رهبری می نماید و به حق عمل می کند

و باطل را محو می نماید و شما را از آن باز می دارد

و از ملامتِ ملامت کنندگان در راه خدا بیمی ندارد.»

 

معاشر الناس!

ان علیا و الطیبین من ولدى هم الثقل الاصغر،

و القرآن هو الثقل الاكبر ،

فكل واحد منبىءُ عن صاحبه و موافق له ،

لن یفترقا حتى یردا على الحوض ،

هم امناء الله فى خلقه و حكامه فى ارضه.

الا و قد ادیت ، الا و قد بلغت ، الا و قد اسمعت ،

الا و قد اوضحت ،

الا و ان الله عز و جل قال و انا قلت عن الله عز و جل ،

الا انه لیس امیرالمؤمنین غیر اخى هذا ،

و لا تحل امرة المؤمنین بعدى لاحد غیره.

(ثم ضرب بیده الى عضده فرفعه ،

و كان منذ اول ما صعد رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم

شال علیا حتى صارت رجلاه مع ركبة رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم ،

ثم قال : 

معاشر الناس!

هذا على اخیى

و وصیى

و واعى علمى

و خلیفتى على امتى

و على تفسیر كتاب الله عز و جل.

 

« ای مردم بدانید علی و پاکان از اولاد من ،

سنگینی کوچکتر و قرآن ، سنگینی بزرگتر است

و هر کدام از آنها خبر دهنده یکدیگرند و مطابقت با هم دارند

و هرگز ازهم جدا نخواهند شد تا در قیامت بر من وارد شوند .

ای مردم علی و پاکان از اولاد من امین خداوند

در میان مردم هستند و آنها فرمانروا در زمین می باشند.

 

آگاه باشید که من امر رسالت را ادا کردم ،

آگاه باشید که آنچه باید برسانم رساندم،

آگاه باشید که محققاً به شما شنواندم،

آگاه باشید که بر شما آشکار نمودم ،

 

 

آگاه باشید که خداوند عزوجل فرمود

و من هم از جانب پروردگار تبارک و تعالی گفتم .

آگاه باشید که امیرالمؤمنین غیر از برادرم علی نیست

و این منصب بعد از من بر احدی غیر از علی نخواهد بود .

 

( آنگاه بازوی علی (ع) را گرفت و بلند نمود و به حدی بالا برد

 

که پاهای علی (ع) محاذی زانوی پیغمبر ( ص) قرار گرفت و فرمود:

 

ای مردم این علی برادر من و وصی من و مخزن دانش من

و جانشین من برامت و مفسر کتاب خداوند عزوجل می باشد .»

 

اللهم وال من والاه ، و عاد من عاداه و العن من انكره

و اغضب على من جحد حقه .

 

« بار الها دوست بدار هر که علی را دوست بدارد،

دشمن بدارهر که علی را دشمن بدارد ،

دور گردان از رحمت خود آنهائی که انکار کن پیشوائی او را

غضب فرما بر کسانی که غصب کنند حق او را . »

 

الا انه لا یبغض علیا الا شقى و لا یتولا علیا الا تقى

و لا یؤمن به الا مؤمن مخلص .

 

«آگاه باشید که دشمنی با علی نمی کند مگر کسیکه بدبخت است

و دوستی با او نمی ورزد مگر کسیکه پرهیزکار است

و ایمان به او نمی آورد مگر کسیکه ایمان او خالص باشد.»

 

معاشر الناس ! اَلا و انى منذر و على هاد .

معاشر الناس ! انى نبى و على وصیى .

 

« ای مردم بدانید من ترساننده هستم و علی راهنماست.

ای مردم من پیامبر هستم و علی جانشین من است . »

 

معاشر الناس! قد بینت لكم و افهمتكم، و هذا على یفهمكم بعدى.

الا و انى عند انقضاء خطبتى ادعوكم الى مصافقتى

على بیعته و الاقرار به ، ثم مصافقته من بعدى.

الا و انى بایعت الله و على قد بایعنى ،

و انا آخذكم بالبیعة له عن الله عز و جل :

(فمن نكث فانما ینكث على نفسه)

(الفتح ، 10).

 

« ای مردم آنچه لازم بود برای شما روشن نمودم و به شما فهماندم و

بعد از من علی آنچه لازم باشد به شما می فهماند.

 

ای مردم پس از آنکه خطبه من پایان یافت

شما را به دست دادن و بیعت با علی دعوت می نمایم

و بعد از آنکه من با اوبیعت نمودم شما با او بیعت نمایید

و به او تبریک گوئید.

 

 

آگاه باشید من با خداوند عهد و پیمان بسته ام

و علی با من بیعت نموده است و من از طرف

 

 

خداوند عزوجل از شما برای علی بیعت می گیرم.

 (پس هر که عهد شکنی کند ضرر آن برخود اوست .)»

 

سوره فتح آیه10

 

www.tebyan.net

 

نوشته شده در جمعه 10 مهر 1394ساعت 20:5 توسط راحله 313| |