مقدمه :

پیامبر رحمت حضرت خاتم الانبیاء (ص) در شرایطی مبعوث به رسالت شد که بشریت از تعلیمات پیامبران الهی فاصله گرفته بود؛ لذا کار رسول گرامی اسلام بسیار سخت و طالقت فرسا بود و کمتر کسی حاضر می شد در کنار حضرت محمد (ص) قرار گیرد و در برابر بت پرستان و سران قریش بایستد .

اولین کسی که جان بر کف ، دعوت پیامبر (ص) را از جان و دل لبیک گفت پسر عمویش علی (ع) بود که نوجوانی شجاع و دلیر بود و در دامان پر مهر پیامبر (ص) تربیت شده و رشد کرده بود . هنگامی که پیامبر (ص) در دوران غربت اسلام ، مردم مکه را به اسلام دعوت می کرد و آنان را از پرستش بتان باز می داشت ، کفّار و بت پرستان نمی پذیرفتند و بچه ها را وادار می کردند که حضرت را اذیت و به طرف او سنگ پرتاب کنند . حضرت علی (ع) که خود نیز در سنین کودکی و نوجوانی بود به دفاع از پیامبر (ص) می پرداخت و به این بچه های بی تربیت حمله می کرد و آنان را می گرفت و سرهای آنان را به هم می کوبید و می گفت : دیگر مزاحم پیامبر (ص) نشوید .

گویی مأموریت حفاظت و یاری پیامبر (ص) از همان اوان طفولیت به حضرت علی (ع) سپرده شده بود . یاری علی (ع) برای پیامبر (ص) تعیین کننده بود و نقش مهمی در انجام دعوت و رسالت آن حضرت داشت .